Tekneler İçin Atık Yönetmeliği:
Tekneler için kullanılan “Atık” kelimesi pis su, çöp ve sintine suyu terimlerinin hepsini kapsamaktadır. Bu anlamda alt başlıkları açıklanacak olursa:
1- Pis Su: Tekne tuvalet ve pisuarlarından gelen sıvı atıkları
2- Çöp: Teknede oluşacak her türlü evsel sayılabilecek katı atıkları
3- Sintine Suyu: Teknenin sintinesinde biriken yağ ve yakıt sızıntılarını ve tabii ki su birikimlerini ifade etmek için kullanılmaktadır.
Atık yönetmeliğine göre çevreye zararı olabilecek her türlü atığı deniz ortamına bırakmak yasaklanmıştır. Zaten çevreye duyarlı hiç kimsenin yapmaması gereken bir davranıştır. Limanlara gelen tekneler atıklarını Atık Kabul Tesislerine teslim etmelidirler. Bu kurallara balıkçı barınakları ve tekne bağlama kapasitesi 50’nin altında olan limanlar da dâhil edilmişlerdir. Bu tür tesislerde 2 m3 kirli yağ, 5 m3 yağlı atık, 2m3 pis su kabul edebilecek tesis ve yeterli çöp atığı alabilecek imkân olmalıdır.
Ayrıca MARPOL’de de belirtildiği gibi her türlü plastik maddenin, sentetik halatların, balık ağlarının çöp torbalarının, yanmış plastik maddelerin denize atılması kesinlikle yasaklanmıştır.
Sahile 25 milden yakın sahalarda kumaş ve ambalaj atıkları 12 milden yakın sahalarda ise yemek atığı, kağıt, dahil her türlü çöpün, şişe ve benzeri çanak çömlek tarzı malzemenin denize atılması yasaktır.
Aslında yukarıda da belirttiğimiz gibi biraz duyarlı hiç kimse denize bu tür atıkları bırakmamalıdır. Ancak çok ilginçtir ki sadece teknelerin ulaşabildiği koy ve adalarda dahi birçok çöpün, atığın arkada bırakılarak gidilmesi gerçekten anlaşılabilir değildir. Yine oraya gelip faydalanacak birinin nasıl olup da çöpünü ortama bırakıp gittiğini açıklayamayız. Böyle bir davranışta bulunan birinin kendisini “denizci” olarak tanımlaması pek uygun olmasa gerek.
