1922 yılında İtalyan mühendis Cuglielmo Marconi, telsiz dalgalarının yansıması esasına dayalı olarak radyo ile arama ve bulma üzerine bir rapor hazırladı. Amerika Deniz Kuvvetleri Araştırma Laboratuarı bu konuda deneyler yaptı. O zaman, devamlı dalgalar yayan bir verici ile bunları alan alıcı arasına bir hedefin girmesl sonucu alıcıda alışın kesildiği veya azaldığı görüldü. Ancak, devamlı dalgalarla hedefin varlığı anlaşılıyorsa da konumu bulunamıyordu.
Almanya’da radyo İle hedef bulma sistemlerinin geliştirilmesi 1930‘ların başında başladı. FREYA adı verilen ilk uçak bulma sistemi 1939’da imal edildi. 1940 ortalarında 600 MHz de çalışan WURZBURG adı verilen radar sistemleri etkili bir uçaksavar atışı sağlamaya yeterli doğrulukta hedef mevkiini bildiriyordu.
İngiltere’de, pals sistemli radar çalışmaları 1930’ların ortalarında başladı. 1935 Eylülünde, 40 milden fazla bulma mesafesi olan ve pals sistemi ile çalışan radar cihazları yapılabildi. 1938’de Ingiltere’de, düşman uçaklarını bulmak için karada üslendirilmiş radarlardan oluşan bir zincir kurulmuştu.
