Bu yazımızda yelkenli teknede gurcatalar, gurcataların özellikleri ve direkteki yerleri ile ilgili bilgi alabilirsiniz.
Tek gurcatalı direklerin çapı daha büyüktür ve esnemeleri en az olan direkler onlardır. Çift gurcatalı direkler çok ciddi seyirlere çıkan gezi tekneleri içindir. Gezi-yarış tekneleri üç gurcatalı direklerin faydasını görecek; uç noktalardaki yarışçılarsa dört veya beş gurcatalı armalarla, yelkenlerini biraz daha etkin kullanabileceklerdir.
Gurcataların amacı bağlandıkları noktada çarmıhlarla direkler arasında daha büyük ve etkin açılar elde etmektir.
Gurcatalar ne kadar uzun olurlarsa açıların da o kadar büyük olacağı açıktır. Bu durum mekanik yönden iyidir ama öyle yapınca bu sefer de aşın uzun gurcataların rüzgâra yakın seyirlerde ön yelkenleri rahatsız etmesi durumu ortaya çıkar.
Çarmıhların uçlarından geçtikleri noktalarda, gurcataların altında ve üstünde kalan açıların eşit olması gerekir. Bu da gurcatanın dıştaki ucunun direğe bağlandığı yerden biraz daha yukarıda olması demektir. Böylece hem göze daha hoş gözüken bir durum, hem de daha sağlam bir yapı ortaya çıkar. Daha sağlamdır çünkü gurcataya gelen kuvvet artık yalnızca sıkıştırma yönünde olur. Tam olarak yatay olan bir gurcatada sıkışmanın yanında eğilme yönünde momentler de oluşur. Bu momentlerin sonucu, gurcatanın esneyerek çalışması ve günün birinde birdenbire kırılıvermesidir.
Randa armalı kısa direkli yelkenlilerde kemere yeterince genişse gurcatalara gerek olmaz. Buna karşılık uzun direkli Bermuda armalarda, direkleri dik tutmak daha zordur. Bu yüzden de o tür teknelerde bir, iki veya daha fazla gurcata kullanılır.
Ahşap gurcataların üst kısımları güneş ve hava koşullarından korunmaları için beyaz veya başka bir açık renge boyanır. Buna karşılık alt tarafları çürümenin vaktinde görülebilmesi için çoğunlukla cilalanır. Gurcataların düzenli kontrolü, bir tanesinin kırılması, büyük bir olasılıkla direğin de elden çıkması demek olacağından çok önemlidir.