Bu tip levrek avı genellikle kıyıda yapılır. Levreğin bulunabileceği bölge her türlü balık artıkları ve hazır kokularla yemlenir ve hazırlanan olta buraya atılarak beklenir. Bu levrek avı için bir dip takımıdır. Yem olarak takılan balığın gezinti alanı, bir nolu fırdöndüye kadar olan misina mesafesi kadardır. Tarifini yapacağımız takım ortalama beş kg. Iık balık yakalanacağı varsayılarak hazırlanmıştır. Bölge balığının iriliğine göre kullanılan malzeme numaraları küçültülür veya büyültülür.
0.70 nolu misinaya 3/0 numara fırdöndü bağlanır, fırdöndünün diğer ucuna da bir kulaç 0.50 misina bağlanıp misinanın boşta kalan ucuna 3/0 numara fırdöndü bağlanır. Fırdöndüyü bağlamadan önce misinaya yüz gr.lık delikli yaka kurşunu takılır. Fırdöndüden sonra 50 cm. boyunda 0.50 no misina bağlanır. Misinanın ucuna 2315 – 2300 – 2369 kalitenin bölge balığının iriliğine göre 7 ile 11 numaraları arası iğne bağlanır. İğneye yemler bölümünde tarif ettiğimiz şekilde canlı yem takılır, ölü yem de kullanılabilirsekte canlı yem en iyi neticeyi verir. Canlı ve ölü yem olarak yukarıda belirtilen balıklar kullanılır, ölü yem zeminde duracağından yengeç, yılanbalığı ve deniz çıyanları hareketsiz yemi kolaylıkla parçalayacaklar; bu da avımızın bozulmasına yol açacaktır. Ayrıca yaralı, aksak hareketli yem levreğin daha çok dikkatini çekeceğinden canlı yem daha verimli olacaktır.
Avlanılan yer elverişliyse bu takımdan birkaç tane yapıp değişik yerlere atmak şansımızı daha da arttırır. Takımlar denize atıldıktan sonra başında beklemeye gerek yoktur; yere diktiğimiz çubuklar üzerine açtığımız yarıklara misina sıkıştırılıp mümkünse birer zil takılır. Diktiğimiz çubuktan sonra birkaç kulaç kalama verip misinanın sarıldığı kasnağı biraz daha geriye bırakmalıyız. Artık bir kenara çekilip görüntü ve ses vermeden balığın yeme vurmasını beklemek lazımdır.
Zil sesi gelince veya misina biraz sallanınca hemen takımı ellemeye gerek yoktur. Balığın yemi tam yutmasını beklemek gerekir. Yemi yutan balık zaten takımı sürüklemeye başlayacaktır. O zaman misinayı yakalayıp iğnenin ağza oturması için kasılır. Yakalanan balığın iriliğine göre yora yora, hiç acele etmeden, kıyıya kadar çekilip kepçe ile alınmalıdır. Eğer balık çok iri ve hızla uzaklaşma çabasında ise misinanın kopma derecesine yakın sertlikte tutup yavaş yavaş ( karış karış) salarak balığın yorulmasını, direncinin kırılmasını beklemeli; daha sonra aynı yöntemle geri çekmeye başlamalıyız. Balık fişeklediği zaman tatlı sıkı salarak ve toplayarak balığı yorup çekmeliyiz. Bu balığı yorma işleminde iyice ustalaştıktan sonra misina çapını ve fırdöndü boyutunu daha da küçültüp
avlanabilirsiniz. İnce misinayı iyi kullandıktan sonra çok iri balıkları çekmemiz mümkündür. Tabii ki bütün bu işlemleri sessizlik içinde yapmamız hem, yakaladığımız balığın ürkmemesi açısından hem de avın devam etmesi açısından önemlidir.
Balığı iğneden çıkarırken öncelikle sırt yüzgeçlerindeki ve galsamasındaki iğnelere dikkat etmemiz gerekir. Karnı avcumuzun içine gelecek şekilde galsamalarının altta birleştiği noktadan tutup, gözüküyorsa iğne sapından, yutmuş ise kargaburun aracığıyla tutup iğneyi ağzından çıkarmalıyız.
